کیروش مثل خودش فکر میکند

برخی از استدلالها در مورد لیست تیم ملی درست به نظر میرسد. اگر صفر تا صد درست نباشد، دستکم منطقی است. میشد سیدجلال حسینی را به خاطر همه زحماتی که برای تیم ملی کشیده، به اردو دعوت کرد و در یکی از بازیهای پیشرو قبل از جام ملتها از او خواست با تیم ملی خداحافظی کند و جای خود را به جوانترها بدهد.
یا «عزتا... پورقاز»ی که در هفتههای اخیر لیگ برتر یکی از بهترین بازیکنان سپاهان بوده و دو گل هم زده، محقتر از محمدرضا خانزاده مصدوم برای حضور در اردوی تیم ملی بود.
از آنجایی که سپاهان تهاجمیترین تیم لیگ برتر به شمار میرود و همواره در اردوی تیم ملی بازیکن داشت، باز هم میتوانست در تیم ملی بازیکن داشته باشد. به بهانه جوانگرایی میشد بار دیگر امید نورافکن را دعوت کرد. بازیکنی که در جام جهانی زیر ۲۰ سال برای تیم ملی جوانان به میدان رفته و هماکنون بازیکن شارلوا به شمار میرود.
میشود استدلالهای دیگری هم آورد. همه اینها که درست باشد باز هم باید به نظر کارلوس کیروش احترام گذاشت. سرمربی تیم ملی کارلوس کیروش است و او مثل خودش فکر میکند نه من و شما. از سویی به ما ثابت شده که او تیم ملی را دوست دارد...
به بهانه عدم حضور افراد در لیست تیم ملی نقد کیروش کمکی به فوتبال نمیکند. قطعاً کارلوس کیروش برای دعوت از بازیکنان ساعتها فکر میکند و همچنین شرایط تیم ملی و حریفان را در نظر میگیرد. کما اینکه در جام جهانی دیدیم حضور مجید حسینی در اردوی تیم ملی به جای سیدجلال حسینی نه تنها آسیبی به تیم ملی نزد بلکه تیم ملی را صاحب یک مدافع جوان و ششدانگ کرد و همه به این خاطر خوشحالیم.
صد البته کارلوس کیروش هم اشتباه میکند و همه ایدههایش درست نیست. همانطور که من و شما هم در جایگاهی که هستیم، اشتباه میکنیم، اما همیشه منتظریم به تصمیمات ما به دیده احترام نگاه شود و باید به انتخابات کارلوس کیروش هم اینچنین نگاه کنیم، چون این یک اصل در فوتبال حرفهای است.